Ξέρω 13 τρόπους να διηγηθώ τη ζωή μου....

Έχουμε δυο ζωές, αυτή που θεωρούμε πραγματική και αυτή που ονειρευόμαστε!!

Ξέρω 13 τρόπους να διηγηθώ τη ζωή μου.

Σήμερα, επιλέγω τον έβδομο, από αγάπη στον αριθμό επτά ,

που είναι και ο αριθμός της γάτας . Η γάτα έχει επτά ζωές...

Και για να γνωρίσει την έβδομη πρέπει λοιπόν να πεθάνει 6 φορές…

Γιατί ναυτικός ….

Γιατί προσφέρει πολλές ευκαιρίες για περιπέτειες.

Ένας ναυτικός είναι πιο ελεύθερος από έναν αεροπόρο που εξαρτάται

υπερβολικά από το αεροπλάνο του.

Και ένα πλοίο είναι ένα σύμπαν όπου συναντιούνται διάφορα πρόσωπα. Εξάλλου ένας ναυτικός έχει έναν ρομαντισμό!!!!

Στην οικογένεια μου, και στο σχολείο, πήρα μια ρομαντική αγωγή.

Ο παππούς μου ήταν ναυτικός, ο πατέρας μου το ίδιο… έτσι ακολούθησα και εγώ το ίδιο!!!!!!!

Δεν είμαι ο ήρωας όπως τον αντιλαμβάνεται ο ρομαντικός…

Στο μέτρο είμαι ντροπαλός με τα αισθήματα μου..

Ο ρομαντικός ήρωας λέει τις ψυχικές του καταστάσεις, ενώ εγώ

αν και αισθάνομαι βαθιά τα πράγματα, παραμένω διακριτικός.

Η ευαισθησία μου είναι ρομαντική, όχι η συμπεριφορά μου.

Από τη φύση μου περισσότερο ακούω τους άλλους παρά  μιλαω για τις εμπειρίες μου. Ο σημερινός κόσμος, που κυριαρχείται από την τεχνολογία και το κέρδος, δεν θα ενδιέφερε τον Δημήτρη .

Ζω σ΄έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι προαποφασισμένο , και πρέπει αδιάκοπα να κάνω τις επιλογές μου.. Νιώθω σαν τον Οδυσσέα... είμαι ένας ναυτικός που πάω από περιπέτεια σε περιπέτεια !!. Όταν ήμουν 10 χρόνων το πρώτο βιβλίο που αγόρασα ήταν η Οδύσσεια… Είμαστε όλοι απόγονοι του Ομήρου έλεγα.

Αν και η ζωή μου άρχισε πολύ πριν έρθω στον κόσμο, και φαντάζομαι ότι θα συνεχιστεί χωρίς εμένα πολύ μετά ..

Αξέχαστο ταξίδι….

Δύο εβδομάδες σκάλα στο Port Said. Περιπλανιέμαι στους δρόμους. Η πρώτη μου επαφή με την Αφρική είναι ένα νούμερο ενός ταχυδακτυλουργού με ένα κλωσσοπούλι και έναν φελλό.

Δεν είχα φωτογραφική μηχανή αλλά γέμιζα τετράδια με σχέδια,

από φόβο μήπως ξεχάσω αυτά που έβλεπα (χαθήκαν σε μια επιστροφή μου στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, με έκλεψε λόγο απεργίας τον ταξί, ένας πειρατής που είχε προθυμοποιηθεί να με εξυπηρετήσει να πάω στην Ραφήνα να πάρω το πλοίο για το νησί μου ) Αλλά δεν έχει σημασία, η ανάμνηση αυτών των εικόνων είναι πάντα ζωντανή. Μια μέρα διέκρινα από το πλοίο στη χερσόνησο του Σινάι... ένα βρετανικό στρατόπεδο. Ενας στρατιώτης Σκωτσέζος φυλαγε σκοπιά. Φορούσε ένα μπλε πουκάμισο, μια φούστα και μια χακί ποδιά, άσπρες γκέτες με κόκκινες φούντες και αποικιακό κράνος με φτερό. Τον έχω σχεδιάσει… Αλεξάνδρεια ράδα να περιμένουμε πότε θα έρθει η πιλοτίνα για να μας δώσει ντόκο για φορτοεκφόρτωση, βλέπω να έρχεται μια βάρκα τύπου ψάθα με ανεβασμένο το πανί.

Με επιδέξιο χειρισμό και χωρίς μηχανή έπεσε δίπλα στο πλοίο, γρήγορα ανεβάζει την πραμάτεια του χίλια δυο πράγματα και ένα ατελείωτο παζάρι στις τιμές …..

Βυρηττός... το Παρίσι τις μέσης ανατολής γάλλοι με μπλε μπερέδες  φυλάνε το λιμάνι, μια πόλη βομβαρδισμένη, τίποτα δεν έχει μείνει όρθιο, όλα έχουν γίνει ερείπια... επικίνδυνη ακόμα και η παραμονή μας στο λιμάνι.

Συρία.... Ταρτούς και Λατάκια, εμπόλεμη κατάσταση.

Τρίπολη, Βεγγαζη, Μιζουράτα Λιβύης και άλλα πολλά ακόμα μέρη τις Αφρικής.. Έτσι την πρωτογνώρισα σε πολύ άσχημες συνθήκες….

Αλλά πάντα όταν στο άκουσμα αναφέρετε η Αφρική με συναρπάζει….

 

 

Δημήτριος Ε Ψαραδελης

By Dimitris Psaradelis !!
Αρθρογράφος μας του οποίου έγινε πρόταση πρόσφατα να γίνει μέλος της Unesco!!!
Συγχαρητήρια!!